Boekbespreking
Het Fluisterkind
Het Fluisterkind - Leren luisteren naar wat je kind over jouw leven te vertellen heeft
De weg die Janita Venema gegaan is om tot 'Het Fluisterkind' te komen, zal veel ouders versteld doen staan. Het is een aangrijpend relaas van de ontdekking hoe haar zoon Frank 'via zijn gedrag en gezondheid aanwijzingen influisterde', dat 'leidde een innerlijke reis naar de oorsprong van mijn bestaan'.
Gaandeweg ontdekte Venema hoe Frank en later haar dochter Lisa letterlijk als spiegels gezien kunnen worden 'waar je blind op kunt vertrouwen'. Het beeld dat ontstaat wanneer zij haar kinderen observeert, is dat zij zich uitdrukken in metaforen en zich richten op datgene dat om bijsturing vraagt in Venemas eigen leven. Zodra zij zich daarvan bewust wordt en de innerlijke verandering in gang zet, verandert het gedrag van haar zoon zienderogen. Tevens kiest zij er voor om haar kinderen naar de vrijeschool te sturen. Daar komt zij in aanraking met oude verhalen en sprookjes en ziet zij 'hoe daarin een vorm van levenskunst naar voren komt'.
Spiegelen
Er volgt een periode van ontdekken en het vertalen van de signalen die zij van haar kinderen leert begrijpen, acceptatie en verwerken van vaak wegstopte emoties. Daarmee komt Venema tot haar methodiek 'Het Fluisterkind' om kindertolk te worden. Want zoals zij bij haar kinderen de spiegelende eigenschapen ontdekte, kunnen ouders bij hun eigen kinderen evengoed door krijgen wat zij hun influisteren. Zowel bij de aangename eigenschappen van je kinderen als bij de minder fijne kanten, die je op een bijzondere manier raken, kun je gewaar worden wat er (on)bewust in jou als ouder leeft. Kinderen spiegelen met oneindig veel liefde datgene waarmee je jezelf kunt verrijken en waardoor je kunt groeien. Dat spiegelt dan weer in positieve zin terug naar je kind, wat zichtbaar wordt in zijn of haar gedrag en gezondheid.
Naar binnen kijken
Tegenwoordig worden maar al te vaak de minder plezierige eigenschappen van kinderen door medicatie tegengegaan. Kinderen krijgen steeds meer 'labels' opgeplakt, waardoor meer en meer gesleuteld wordt aan het kind. Het besef als ouder zélf iets aan de situatie van je kind te kunnen doen wanneer het niet goed in zijn vel zit, vaak ziek, lusteloos of ongelukkig is, kan als een schok ervaren worden. Toch is het ook buitengewoon te beseffen dat onze kinderen ons werkelijk kunnen helpen wanneer we de moed hebben bij ons zelf naar binnen te kijken. Dat zij ons de mogelijkheid bieden om af te rekenen met onverwerkte delen uit het verleden. Wanneer je die tenslotte niet langer meer als ballast meezeult, zal dat zich ook spiegelen in je kind.
Handvatten en oefeningen
Naast de vele openhartige anekdotes die Venema aanhaalt in haar boek, zowel uit haar eigen ervaring als van andere ouders en kinderen, biedt zij de nodige handvatten om zelf praktisch aan de slag te gaan. In het boek worden oefeningen aangeboden die gedaan kunnen worden om inzicht te krijgen in de methodiek. Daarnaast haalt Venema een groot aantal wijzen, schrijvers, filosofen, wetenschappers en de bijbel aan waaruit zij inspiratie vindt om haar werk te voltooien. Ten slotte is achterin het boek (de derde druk is in januari 2011 verschenen) een indrukwekkende literatuurlijst opgenomen.
Geestelijk gereedschap
Vanuit antroposofisch gezichtspunt is goed te verklaren hoe het kind zo sterk kan spiegelen wat er (innerlijk) bij de ouders leeft, met name bij de moeder. Gezien vanuit de nabootsingfase, die tot ongeveer de tandenwisseling duurt, is het niet verwonderlijk dat het kind het gedrag spiegelt dat het van zijn ouders gewend is te zien. Een kleuter wil ook graag met een hamer spijkers in een plank slaan als hij zijn vader of moeder ziet knutselen, of met pannen in de weer wanneer er gekookt wordt. Die nabootsing noemde ik eerder al eens onderdeel van het gereedschap voor het kleine kind om zich te ontwikkelen. Ook het met de moeder gedeelde etherische- (± tot de eerste 7 jaar) als het astrale lichaam (tot de geslachtsrijpheid) kunnen gezien worden als facetten van die geestelijke gereedschapskist. Zo voelt de moeder doorgaans perfect aan wat het levenslichaam van haar kind behoeft ("Mam, hou ik hiervan?" -bij een onbekend gerecht-), en zal zij bescherming bieden op het morele vlak ("Deze film nog even niet voor mijn kleine").
Omgekeerd is deze wederzijdse geborgenheid terug te zien bij het kind als het bijvoorbeeld lichamelijke klachten heeft of afwijkend gedrag vertoont, voorkomend uit een onbewust 'aanvoelen' wat -al dan niet bewust- bij de moeder leeft en om heling of ontwikkeling vraagt.
Voor alle ouders, opvoeders, leerkrachten en pedagogen kan ik dit boek van harte aanbevelen.
Kasper Heineke
JANITA VENEMA is moeder van twee kinderen, kindertolk® en klassiek homeopaat . Zij geeft lezingen en oudercursussen over de door haar ontwikkelde methodiek 'Het Fluisterkind® en heeft sinds 1990 een praktijk. Daarnaast leidt ze op tot kindertolk. www.zienderogenbeter.nl
Het Fluisterkind - Janita Venema, |268 pagina's |Uitgeverij Ankh-Hermes B.V. | november 2008 | ISBN 978-90-202-0297-7
Seizoener zomer 2012
